Będąc dzieckiem dziwiłem się, że my, Polacy dopuściliśmy do upadku i rozbioru Polski. Myślałem: MY, WSPÓŁCZEŚNI nigdy byśmy na to nie pozwolili ...
Aż przyszedł 13.12.1981r i ... chyba więcej zrozumiałem :-(

Teraz, Po latach widzę wyraźnie, że bez pomocy samego Boga nie przełamiemy tej naszej „passy” nieszczęść, niemożności i zmarnowanych szans. Albo poważnie zaczniemy prosić Boga o przemianę, albo będzie jak zwykle (od 4. wieków).
Jest to jeden z powodów dla których postanowiłem modlić się za Polskę.
Widzę, że bycie z Wami pomaga mi być wytrwałym (tak, aby ta modlitwa faktycznie była dla mnie codziennością).

Jestem przekonany, że szczera modlitwa skierowana z wiarą i ufnością do Żywego Boga nie pozostaje bez odpowiedzi.
Co więcej, jeżeli wielu ludzi zjednoczy się w takiej modlitwie, to jest to siła większa niż potężna armia, gospodarka czy koncerny medialne.
Oczywiście, możemy nie skorzystać tej szansy przez moją i Twoją niewiarę, pychę lub lenistwo ...

Myślę, że to głównie dzięki temu, że jestem chrześcijaninem Polska i jej dobro stały się dla mnie ważne. Zrozumiałem również, że Polska to realne TU i TERAZ moje i bliskich mi ludzi.

Jakiej przemiany oczekuję?
Myślę, że obecnie to już takiej jaką Bóg uzna za najlepszą dla nas w tym czasie.

Przypuszczam, że najpierw będzie to dotyczyło osobistej przemiany duchowej i moralnej wielu ludzi w Polsce. Dopiero gdy to się stanie zyskamy siłę do przemian w sferze społecznej, politycznej, gospodarczej i innych. Jestem przekonany, że "ekonomia i finanse" niestety nie są naszym największym problemem ...

Gdybym miał pomarzyć to... marzy mi się miejsce w którym każdy może być tym kim chce, w którym jedynym ograniczeniem wolności i dobra człowieka jest wolność i dobro innych ludzi. W którym zasady współżycia społecznego opierają się na osobistej moralności, mądrości i odpowiedzialności ludzi.
Państwo, którego wszystkie struktury rozumieją, że to ono i one są dla obywateli, a nie obywatele dla nich, którego przedstawiciele traktują swoją funkcję jako honorową misję powierzoną im przez współmieszkańców, którym służą, aby dbać o ich dobro, a nie sposób na zdobycie władzy, sławy, pieniędzy czy innych podobnych złudzeń (często kosztem tych o których dobro powinni się troszczyć).
Kraj w którym chwasty i pszenica rosną obok siebie tak jak zostały posiane i w wolności wydają swoje owoce i żadne nie ZMUSZA drugiego do „bycia dobrym”, a już tym bardziej do zła... i tak dojrzewają do zbiorów.
Kraj w którym ludziom od najmłodszych lat pomaga się zaprawiać w walce o dobro i prawdę, dzięki czemu potrafią je rozpoznawać i na nich budować.
Kraj, który nie boi się „mieć szczęścia” w swoich sprawach.
Kraj w którym ludzie rozumieją, że to ich wspólne dobro, to tutaj „są u siebie” i tu i teraz muszą i potrafią „sami” zadbać o osobiste i wspólne dobro.
Kraj z którego „szczury” uciekają nie dlatego, że zbyt szybko tonie, ale dlatego, że zbyt szybko płynie pod prąd.

Marzy mi się Polska w której "CHCE SIĘ ŻYĆ" i do której miło wracać z podróży (niekoniecznie związanej z żebraniem o pracę u obcych).

Staram się być realistą i wiem, że dla większości z nas wydaje się to niemożliwe, ale wierzę, że dla Boga nie ma nic niemożliwego, o ile szczerze i wytrwale będziemy się modlili, naprawdę "robili swoje" i w Nim pokładali ufność.

On może zrobić co zechce i wie , co jest dla nas tu i teraz najlepsze, a wydaje mi się, że to co teraz mamy, nie jest jeszcze tym „najlepszym” (chociaż naprawdę jest za co dziękować :-)).

Jeżeli doczytałeś do tego miejsca to myślę, że Polska jest dla Ciebie ważna.

Proszę Cię módl się za nią codziennie (jeżeli nie wiesz jak, to skorzystaj z propozycji którejś z inicjatyw modlitewnych, proponujących konkretne formy modlitwy najbliższe Twojemu sercu i rozumowi) .

Dopisz się również tutaj, a najlepiej zmotywujesz siebie i innych do tej najważniejszej i najpiękniejszej rzeczy jaką możemy robić, aby pomóc sobie samemu i tym, którzy nas otaczają. Nie zmarnuj swojej szansy !